حقیقت ایمان

در این مطلب قصد داریم به نشر بیانیه ای از جانب استادان و شخصیت های آکادمیک در داخل و خارج کشور بپردازیم و باز هم همجون گذشته از شما خوانندگان عزیز تقاضا داریم که با درج نظریات خود به تبیین و تشریح دیدگاه خود پرداخته و به بسط و گسترش موضوع کمک نمایید
ادامۀ اشغال کشور عزیز ما افغانستان از طرف نیروهای خارجی، استمرار جنگ، نا امنی و ویرانی، مداخلات واضح و آشکار بیرونی در امور داخلی کشور، بیداد فقر، مرض و بیکاری و وضع فلاکت بار و رو به وخامت اقتصادی و اجتماعی تا رو پود ملت مظلوم افغانستان را در چنگال خونین خود بیرحمانه میفشارد. اصرار نیروهای خارجی بر جنگ و تلاش برای رسیدن به هدف از راه زور و تفنگ، نبود مرجعیت ملی سیاسی قابل قبول برای ملت، فقدان و ضعف روحیۀ مسالمت و تفاهم بین اطراف افغانی درگیر مشکل مزمن افغانستان را بیش از بیش مشکلتر و پیچیده تر میسازد.
در چنین شرایط ناگوار تنها روزنۀ امیدی که در افق تاریک کشور می درخشد، همانا بلند شدن صدای پایان دادن هرچه عاجل این وضع نا هنجاراز طرف فرزندان مخلص کشور است که از داخل و خارج کشور به گوش میرسد.
بدون شک هر تلاش مخلصانه در جهت پایان دادن به اشغال افغانستان و برقرار صلح و امنیت در کشور حرکت مثبتی است که باید طرف تأیید قرار بگیرد.
به اعتقاد ما هر تلاش و حرکتی در جهت اعادۀ صلح و تأمین آرامش و امنیت در کشور باید بر دو اصل اساسی و مهم استوار باشد:
1- خروج هرچه زودتر نیروهای خارجی از افغانستان و پایان دادن به اشغال کشور تا مردم افغانستان بحیث شهروندان یک کشور مستقل و دارای حاکمیت ملی و تمامیت ارضی بتوانند در مورد سرنوشت خود تصمیم بگیرند.
2- رسیدن به یک تفاهم ملی سرتاسری میان همه اطراف درگیر و مؤثر افغانی برای ایجاد یک مرجعیت ملی قابل قبول برای قاطبۀ ملت افغانستان بخاطر یافتن راه حل همه جانبه به مشکل, و اجتناب از جنگ داخلی و تکرار تجارب ناکام گذشته.
به نظر ما هر کوشش و تلاش برای صلح اگر بر دو اصل ذکر شده استوار نباشد در حقیقت به معنای نادیده گرفتن واقعیتهای عینی و تجاهل عوامل و اسباب مشکل افغانستان بوده و حیثیت بیشتری غیر از یک شعار میان تهی نخواهد داشت.
درین اواخر تلاش ها برای حل مشکل کشور و ایجاد صلح از جانب اشخاص و جهتهای متعدد افغانی اعلان شده است که اجمالا طرف تقدیر و تأیید بوده و گام مثبت تلقی میشود.
کنفرانس صلحی که قرار است در کابل دایر گردد اگر قرار باشد تا کار درست و مفیدی را در راستای نجات کشور بدهد باید با جرئت و واقعبینی پایان دادن اشغال کشور و تفاهم مخلصانه بین الأفغانی را اساس کار خویش قرار بدهد. زیرا ادامۀ اشغال کشور و فقدان تفاهم و نبود مرجعیت ملی سیاسی ریشۀ تمام مشکلات کشور میباشد.
کنفرانس صلح کابل و سائر نهاد ها و تجتمعاتی که برای نجات کشور فعالیت دارند باید بخاطر دست یافتن به راهکار های مناسب، علمی و عملی پایان اشغال و تفاهم بین الأفغانی برای ایجاد مرجعیت ملی واحد برای افغانستان تلاش نمایند.
استادان و شخصیتهای اکادمیک افغانستان از ملت آگاه و بیدار افغانستان تقاضا می نمایند تا با تأیید این موقف رسالت دینی و ملی خوش را در جهت نجات کشور و تأمین صلح، امنیت و استقرار در میهن عزیز ایفاء نمایند.
همچنان ما از شخصیتهای سیاسی و با نفوذ کشور آرزومندیم تا با اخلاص و پشت سر گذاشتن منافع شخصی و گروهی برای حل مشکل افغانستان نقش شان را در پیشگاه خداوند متعال و ملت ایفاء کنند.
استادان و شخصیتهای اکادمیک افغانستان از تمام افراد مخلص، نهاد ها و شخصیتهای علمی و اکادمیک جهان خصوصا در حلقات علمی و اکادمیک اروپا و امریکا تقاضا میکنند، تا در جهت حل قضیۀ کشور افغانستان به اساس دو اصل مذکور با ما همکاری نموده, ونقش مثبت خویش را در قطع جنگ و خونریزی در افغانستان انجام بدهند، زیرا ادامۀ جنگ، قتل و کشتار در افغانستان جز تباهی برای همه جهت های درگیر فائدۀ ندارد.
و الله الموفق